Er zijn wel meer dan 100 verschillende vormen van reuma. Artritis is een van. Het is zelfs een van de drie hoofdvormen van alle reumatische aandoeningen. Te zware belasting en leeftijd spelen hierin een belangrijke rol. Niet iedereen heeft even veel last van artritis.
• Artrose. Sommige mensen met knieproblemen hebben een vorm van artritis genoemd artrose. In deze ziekte slijt het kraakbeen geleidelijk af en treden er veranderingen op in het aangrenzende bot. Artrose kan worden veroorzaakt door letsel of overgewicht. Het wordt geassocieerd met veroudering en meest typisch is dat het begint bij mensen van 50 jaar of ouder. Jongere die artrose ontwikkelen hebben meestal een blessure aan de knie gehad of kunnen een erfelijke vorm van de ziekte hebben.
• Reumatoïde artritis. Reumatoïde artritis treft in het algemeen mensen op jongere leeftijd. Dit over het algemeen vaker dan dat osteoartritis doet, welke een auto-immuunziekte is. Dit betekent dat het immuunsysteem de onderdelen van het lichaam aanvalt. Bij reumatoïde artritis wordt vaak het vlies van het gewricht aangetast. Deze aanval veroorzaakt een ontsteking van het gewricht. Het kan leiden tot vernietiging van het kraakbeen en bot, en in sommige gevallen ook spieren, pezen en ligamenten.
• Andere reumatische aandoeningen. Deze omvatten:
1. Jicht. Een acute en intens pijnlijke vorm van artritis die optreedt wanneer gekristalliseerde urinezuren afgezet worden in de gewrichten .
2. Systemische lupus erythematosus (lupus). Een auto-immuunziekte gekenmerkt door destructieve ontsteking van de huid, inwendige organen en andere lichaamssystemen zoals gewrichten.
3. De ziekte van Bechterew. Een inflammatoire vorm van artritis die vooral de wervelkolom betreft, wat leidt tot verstijving van de rug.
4. Artritis psoriatica . Een aandoening waarbij gewrichten ontstoken zijn en de patiënten tevens psoriasis hebben of dat aan het ontwikkelen zijn.
5. Reactieve artritis. Een vorm van artritis welke veroorzaakt wordt door infectieuze agentia, zoals bacteriën of virussen. Directe medische aandacht is essentieel om de schade aan de gewrichten door de infectie te minimaliseren, vooral als er koorts aanwezig is.
Er zijn veel verschillende vormen van artritis oftewel gewrichtsaandoeningen. Enkele verschillende symptomen daarvan zijn, vermoeidheid, grieperig gevoel in combinatie met pijnlijke en of stijve (ontstoken) gewrichten. Zo kunnen er bij mensen met reumatoïde artritis, jicht of andere vormen van reuma, ontstekingen plaatsvinden die ervoor zorgen voor dat een knie rood, gezwollen en zelfs warm aan voelt. Bij elke vorm van artritis kan de knie pijnlijk en stijf zijn.
De arts kan de diagnose bevestigen door het uitvoeren van een zorgvuldige anamnese en lichamelijk onderzoek. Bloedonderzoek is raadzaam voor de diagnose van reumatoïde artritis, maar er kunnen ook nog andere aanvullende tests nodig zijn. Zo kan bijvoorbeeld het analyseren van vloeistof uit het kniegewricht nuttig zijn bij jicht. Met een Röntgenfoto kan schade aan het kraakbeen of bot worden vastgesteld of uitgesloten.
Zoals de symptomen, kan ook de behandeling variëren, afhankelijk van de vorm van artritis in de knie. Voor artrose is de behandeling gericht op het verlichten van de symptomen en kunnen pijnstillende medicijnen zoals aspirine of paracetamol worden voorgeschreven. Ook kan er behandeld worden met steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) zoals ibuprofen. In sommige gevallen kan er een corticosteroïd injectie direct in het knie gewricht worden gegeven. Andere behandelingen voor de pijn van de knie-artrose omvatten injecties van hyaluronzuur substituten en de voedingssupplementen zoals glucosamine en chondroïtinesulfaat.
WAARSCHUWING: NSAID’s kunnen maagirritatie veroorzaken en soms de nierfuncties beïnvloeden. Hoe langer een persoon NSAID’s gebruikt, hoe waarschijnlijker hij of zij bijwerkingen zal krijgen welke variëren van mild tot ernstig. Veel andere geneesmiddelen worden vaak niet gegeven wanneer een patiënt wordt behandeld met NSAID omdat NSAID’s deze andere geneesmiddelen elimineert. Informeer bij uw zorgverzekeraar of apotheker voordat u NSAID’s gaat gebruiken. Ook NSAID’s worden soms geassocieerd met ernstige gastro-intestinale problemen, waaronder zweren, bloedingen en perforatie van de maag of darm. Mensen van 65 jaar en ouder, evenals degenen met een voorgeschiedenis van ulcera of gastro-intestinale bloedingen, moeten NSAID’s met de nodige voorzichtigheid gebruiken.
Alle medicijnen kunnen bijwerkingen hebben. Sommige bijwerkingen kunnen ernstiger zijn dan anderen. U moet de bijsluiter die bij uw medicijnen lezen en vraag uw apotheker naar de mogelijke bijwerkingen die algemeen bekend zijn.
Mensen met aandoeningen zoals reumatoïde artritis, ankyloserende spondylitis, psoriatische artritis, vereisen vaak antireumatische geneesmiddelen (DMARDs) of biologische response modifiers (biologische), om de ziekte te behandelen. Deze geneesmiddelen worden gewoonlijk voorgeschreven na minder potente behandelingen met NSAID’s of intra-articulaire injecties.
DMARD’s zijn een familie van geneesmiddelen die in staat zijn om de aanvallen op de gewrichten door het immuunsysteem te vertragen of stoppen. Hierdoor vermindert de pijn en zwelling. DMARD’s vergen doorgaans regelmatig bloedonderzoek om de bijwerkingen te controleren. Naast het verlichten van symptomen kunnen deze medicijnen ook helpen bij het vertragen of zelfs stoppen van gewrichtsschade. Echter kunnen DMARD’s geen gewrichtsschade die zich al heeft voorgedaan oplossen. Enkele van de meest voorgeschreven DMARD’s zijn methotrexaat, hydroxychloroquine, sulfasalazine en leflunomide.
Mensen met elk type van artritis kunnen oefeningen worden gedaan om de spieren rond de knie te versterken en gewichtsverlies te voorkomen.
Als artritis ernstige schade toebrengt aan een knie of er is invaliderend pijn of een beperking in het gebruik van de knie door artritis, dan kan een operatie overwogen worden. Voorheen werd er een knieprothese toegepast maar dankzij nieuwere chirurgische procedures en ontwikkeling, kan men zich nu beperken tot het vervangen van beschadigde kraakbeen oppervlakken terwijl de rest van de verbinding intact blijft.